IFEF - www.ifef.net - IFEF-Kongresoj... - Internacia Fervojista Esperanto-Federacio -

Raporto far Leopold Patek :
Ĉeestis ĉirkaŭ 50 personoj inter ili ĉefkomitatano de IFEF Jindrich TOMIŠEK, AEF-prezidanto d-ro Hans Michael MAITZEN, AFEF-prezidanto Inĝ. Walter HUBER, ĵurnalistoj kaj radioraportistoj. Post la festaranĝo invitis nin la Esperanto-asocio Linz al glaso da ĉampano en la hotelo IBIS.
Sekvontan tagon aperis raporto pri la aranĝo en du Lincaj taggazetoj.

Salutvortoj de la IFEF-prezidanto d-ro Romano Bolognesi. Jen estas la parolado de la IFEF prezidanto d-ro Romano BOLOGNESI:Tre estimataj honoraj reprezentantoj de la urbo, de la diversaj interesitaj instancoj, organizantoj, amikoj kaj kolegoj,
kun plenĝojo mi portas salutojn miajn personajn, de la Itala Fervojista Esperanto-Asocio, de mia landa FISAIC-sekcio (nome Dopolavoro Ferroviario) kaj de la Internacia Fervojista Esperanto-Federacio (IFEF).
Mi tre volonte akceptis partopreni en ĉi tiu ceremonio, ĉar nia aŭstra faka kategorio ĉiam plurmaniere gravis kaj tre grave rolis ankaŭ por la starigo kaj restarigo de ĉi tiu monumento, tre kara al la tutmonda fervojistaro pro ĝiaj signifoj de kunlaboro kaj amikeco, strebe al pli interkompreniĝa, plenpaca mondo.
Praktike de ĉiam la aŭstraj fervojistaj esperantistoj montriĝis fervoraj al tiu celo, esprimante iniciatemon kaj labor-kapablon. Laŭeble multaj el ili jam agadis dum la unua duono de la 20a jarcento kaj dank� al ili depost la 2a mondmilito okazis enlande kvar internaciaj fervojistaj kongresoj (Salzburg 1950, Linz 1959, Villach 1975, Krems 1994), plus unu kunlabore kun la najbaraj hungaroj (Sopron 2004).
Intertempe organiziĝis sennombraj fakaj, kulturaj, distraj kaj sportaj manifestacioj, inaŭguriĝis diversaj pacobjektoj, kiel Esperanto-strato en Knittelfeld (1957), ZAMENHOF-monumento en Vieno (1958), Esperanto-strato ĝuste en Linz (1958) kaj ĉi tiu moderna, arta Esperanto-monumento (10.07.1965).
(Tiu lasta ĉefe dank� al kolego Johann GEROLDINGER, kiu cetere en 1963 estis kun-iniciatinto de la IFEF-skisemajnoj kaj en 1966, pri sia por-esperanta laboro, estis honorigita de Respubliko Aŭstrio per distingo "Arĝenta Meritinsigno").
Oni aldonu, ke en 1986 la lokaj esperantistoj estis distingitaj per "Humaneca Medalo" fare de la urbo Linz/Danubo mem.
Fakte, kaj vermerite, en la mondo, ĉiam plu kreskas la oficialaj konkretaj kaj idealaj signoj honore al Esperanto kaj al ties kreinto, kiel ĝuste estas publikaj monumentoj, stratnomumoj, k.s. inter kiuj troviĝas ĉi tiu koncernaĵo. Ili jam nombriĝas ĉirkaŭ je 1500.
Hodiaŭ, per ĉi tiu inaŭguro, ni kune redonas novan vivecon al ĝiaj artaj materialoj, sed, ĉefe, ni prodigas novan elanon al la idealoj de la libere utiligebla, servopreta, tutmonda lingvo Esperanto, vere genia vivanta monumento, kies praktika uzado sendube montras ties taŭgecon plenumi ĉiujn promesitajn atendojn.
Mi tre kore dankas al ĉiuj, kiuj klopodis kaj helpis por tiu ĉi realigado.
Ankaŭ per tio montriĝas homamo kaj packonstruemo, kiuj neniam estos vanaj.
Ke la monumento vivu eterne! Kiel senfine vivos per la lingvo Esperanto la grandanimaj humanecaj pensoj de ĝia iniciatinto, d-ro Ludoviko Lazaro ZAMENHOF, jam plenmerite nomumita de "UNESKO" en 1959 "bonfaranto de la homaro".

.
De maldekstre: IFEF-prezidanto Romano BOLOGNESI, urbestro Franz DOBUSCH, vicurbestro kaj kultreferanto d-ro Erich WATZL, apud li - ne bone videbla - artisto mag.art Herbert EGGER kaj du muzikistoj de la blovkvinteto de la Linz-magistrato.	De maldekstre: AEF-prezidanto d-ro Hans Michael MAITZEN, AFEF-kasisto Ernesto QUIETENSKY, kiu poste tradukis la salutvortojn de la IFEF-prezidanto d-ro Romano BOLOGNESI	UEA-ĉefdelegito por Aŭstrio Leopold PATEK antaŭ la Linz-Esperanto-monumento
(fotoj : Elisabeth HLAUSCHEK)